'Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
'Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ

--- Forum ενάντια στα δήθεν ---
 
Αρχική ΣελίδαΑρχική Σελίδα  ΕικονοθήκηΕικονοθήκη  ΦόρουμΦόρουμ  Latest imagesLatest images  ΑναζήτησηΑναζήτηση  ΕγγραφήΕγγραφή  Σύνδεση  

 

 'Ενας μετανάστης στη δική μου γη

Πήγαινε κάτω 
3 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
John Black
Πεντηκόνταρχος
Πεντηκόνταρχος
John Black


Αριθμός μηνυμάτων : 100
Ηλικία : 49
Registration date : 21/02/2008

'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: 'Ενας μετανάστης στη δική μου γη   'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Icon_minitimeΔευ Μαρ 03, 2008 9:03 pm

Για πρώτη φορά στη ζωή σου αντικρίζεις το φως στο τόπο εκείνο που σε έχουν μάθει να λες πατρίδα. Είτε σου αρέσει είτε όχι είναι το σπίτι σου. Όταν είσαι μικρός δε σε νοιάζουν και πολλά πράματα. Φτάνει να παίζεις με τους φίλους σου και να μην πεινάς. Ακόμα και αν πρέπει να μάθεις να δουλεύεις από αυτή την ηλικία δε σε πολυνοιάζει γιατί δεν καταλαβαίνεις. Φτάνει να μη σε χτυπάνε. Να μη σε πονάνε. Να μη πεινάς. Όταν μεγαλώνεις όμως τα πράγματα αλλάζουν. Όλα αλλάζουν. Το πώς σε βλέπουν οι άλλοι για παράδειγμα. Οι γονείς σου. Οι φίλοι σου. Η πατρίδα σου. Αλλά παράλληλα αλλάζει και το πώς βλέπεις εσύ όλους αυτούς. Το πώς αντιλαμβάνεσαι την ίδια σου την ύπαρξη. Καταλαβαίνεις την δύναμη σου. Ζυγίζεις τις δυνατότητες σου. Κάνεις όνειρα. Και αν δύσκολα τα βγάζεις πέρα,και αν πρέπει να δουλεύεις σκληρά είσαι στη πατρίδα σου. Ξέρεις τη γλώσσα. Έχεις καταλάβει τη κουλτούρα της. Είσαι κομμάτι της. Είσαι εν μέρη προστατευμένος. Μέσα σε αδελφούς. Αυτά όμως αν τα βρίσκεις στο τόπο σου είσαι τυχερός. Ναι είσαι. Όσο γελοίο και να το ακούς αυτό στο ξαναλέω: Είσαι τυχερός. Γιατί αν στη πατρίδα σου δεν τα βρεις αυτά θα αναγκαστείς να φύγεις μακριά της. Μπορεί να σε διώξει και η ίδια. Να μη σε αντέξει. Να μη σε θέλει. Άλλοι ακόμα μπορεί να φροντίσουν γιαυτό. Μαζεύεις τα χρήματα που πρέπει δουλεύοντας σα ζώο νύχτα μέρα όσο βαστάει η καρδία σου. Δεν σε φοβίζει η κούραση η πείνα η μιζέρια τίποτα. Για να φύγεις μακριά. Για κάτι καλύτερο. Για το όνειρο σου. Αν η πατρίδα σου δεν σε αγαπά κάποια άλλη θα βρεθεί να σε αγαπήσει. Έτσι θα είναι. Με αυτά τα χρήματα αγοράζεις την έξοδο σου. Το ταξίδι για μια καλύτερη και πιο φιλόξενη γη. Περπατάς μέρες νύχτες πεινασμένος κουρασμένος για το ραντεβού με το κάθαρμα που σου υποσχέθηκε να σε βοηθήσει. Συνήθως είναι πατριώτης σου. Αλλά αυτός δεν φεύγει όμως. Μένει κει και εκδικείται τη πατρίδα σου τη πατρίδα του στέλνοντας μακριά τα παιδιά της. Κάποια στιγμή θα τον ξεράσει με την σειρά της αλλά μέχρι να συμβεί αυτό θα της έχει κάνει μεγάλη ζημιά και θα έχει ζήσει αυτός άνετα. Σε στοιβάζει σα ποντίκι μέσα σε ένα φορτηγό μια βάρκα. Το ταξίδι. Στο φως. Αν είσαι τυχερός και δεν πνιγείς, δεν σε πυροβολήσουν,δεν σε συλλάβουν και σε απελάσουν,θα δεις το φως. Και την ημέρα που θα το δες θα είσαι ευτυχισμένος Θα αισθανθείς δυνατός. Ένα νέο ξεκίνημα. Μια νέα γη. Η δική μου πατρίδα. Θα παλέψεις αλλά θα τα καταφέρεις. Διάολε αφού τα κατάφερες,μέχρι εδώ. Την ημέρα αυτή θα είσαι ευτυχισμένος. Αλλά μόνος. Και ας είναι και άλλοι πατριώτες σου μαζί. Είσαι μόνος. Μετά θα καταλάβεις ότι είσαι και ξένος. Η ίδια η πατρίδα μου θα σου δώσει να καταλάβεις ότι είσαι ξένος. Ας είσαι και καλός άνθρωπος ας είσαι και κάθαρμα η πατρίδα μου έχει τον τρόπο της να σε γδύσει να σε γονατίσει να σε ξεφτιλίσει τόσο αποτελεσματικά όσο και η πατρίδα που άφησες. θα σε κόψει και θα σε φέρει στα μέτρα της για να ταιριάξεις. Είτε σου αρέσει είτε όχι εδώ δεν είναι το σπίτι σου. Να΄ξερες πόσες φορές θα το ακούσεις αυτό. Οι πατριώτες μου έχουν τα δικά τους προβλήματα για να ασχοληθούν και μετά δικά σου. Ελάχιστους θα τους ενδιαφέρει να σε βοηθήσουν. Είναι τόση λίγοι που θα αργήσεις να τους βρεις. Ίσως ποτέ να μη τους βρείς. Όχι δεν θα λες ποτέ. Θα πρέπει να αποδείξεις στους πατριώτες μου ότι αξίζεις να είσαι ανάμεσα τους. Αξίζεις να ζεις αναμεσα τους. Θα πρέπει να μάθεις να δουλεύεις πιο σκληρά από ότι έχεις δουλέψει ποτέ. Να μην αρρωσταίνεις. Να αντέχεις τη κοροϊδία. Θα πρέπει να μάθεις να σκύβεις το κεφάλι. Να ανέχεσαι να σε εκμεταλλεύονται. Να πληρώνεσαι με όσα θέλουν να σου δίνουν. Να πληρώνεις φόρους. Κάθε τρεις και λίγο να αποδεικνύεις το αυτονόητο στις εκάστοτε υπηρεσίες της πατρίδας μου. Ότι είσαι άνθρωπος και συ. Ότι προσφέρεις και συ σε αυτή τη γη. Σχεδόν πάντα, περισσότερα από τους πατριώτες μου. Και κάτι σου αναλογεί. Αξιοπρέπεια. Μία λέξη απλή. Και όμως τόσο σημαντική. Έχεις μάθει να είσαι μόνος έχεις μάθει να ζεις με αυτό. Δεν μπορείς όμως να ζεις χωρίς Αξιοπρέπεια. Άλλωστε γιατί να φτάσεις τόσο μακριά χωρίς να καταφέρεις να ζήσεις με Αξιοπρέπεια. Αν αντέξεις θα την κερδίσεις. Και θα το δουν και οι άλλοι. Οι πατριώτες μου. Και θα σε αφήσουν στην ησυχία σου. Και ίσως λίγο ηρεμήσεις. Ίσως ξαναδείς το φως. Ίσως ερωτευτείς κιόλας και αρχίσεις και κάνεις και άλλα σχέδια. Ήρεμος πια. Ίσως να μπορείς να βοηθήσεις και αυτούς που άφησες πίσω. Στη δική σου πατρίδα. Όμως όλα αυτά αν είσαι τυχερός. Γιατί πάλεψες για λίγο φώς και το κατάφερες να το αγγίξεις. Γιατί το αξίζεις.



Και όμως. Κάποιο μεσημέρι, κάποιος πιτσιρικάς με στολή σε κλωτσήσε στα μούτρα γιατί έτσι, κάτι βρήκε να πει ότι έχεις κάνει.

Και δεν μπόρεσε να ακούσει όταν πνιγόσουν στο ίδιο σου το αίμα τη ψυχή σου που ούρλιαζε μια λέξη: Γιατί;

ΣτΣ: Άλλο ξεκίνησα να γράψω σήμερα αλλά έπεσα πάνω σε αυτή την είδηση. Τα παράτησα όλα. Δέν μπόρεσα να γράψω τίποτα άλλο.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://mementumvivere.blogspot.com/
vasiliskos
Σαμάνος
Σαμάνος
vasiliskos


Αριθμός μηνυμάτων : 146
Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ
Registration date : 22/02/2008

'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: 'Ενας μετανάστης στη δική μου γη   'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Icon_minitimeΔευ Μαρ 03, 2008 9:27 pm

Η ανθρώπινη μιζέρια ζητά πάντα "κάτι το κατώτερο" σε δύναμη για να εκδηλωθεί. Είναι το κάθε ανθρωπάριο που θα λυώσει σα σκουλίκι κάποιον που έτσι θέλει να θεωρεί, για να ορίσει ότι εκείνος δεν είναι.

Το χέρι που λιθοβολεί ένα δυστυχισμένο δεν είναι ποτέ το χέρι του εξουσιαστή. Ασχετα αν εκείνος το έχει οπλίσει. Το χέρι που λιθοβολεί ένα κακομοίρη είναι ένας άλλος κακομοίρης πάντα.

Οι δοσίλογοι της κατοχής ήταν ανθρωπάκια που οι ίδιοι οι κατακτητές τους συχαινόντουσαν. Απλά τους χρησιμοποιουσαν.
Ο λαός που θα μεταμορφωθεί σε ρατσιστή στυγνό και θα ξυλοκοπάει όποιον έχει ένα διαφορετικό χρώμα, μια διαφορετικη γλώσσα, μια διαφορετική πατρίδα, θρησκεία, πίστη ή ιδεολογία, δεν είναι ο εξουσιαστής λαός.
Είναι ο εξουσιαζόμενος ανθρωπάκος που ξυλοκοπιέται από το πρωί ως το βράδυ στη ζωή του και στο πνεύμα του, από τους πιο πάνω και θα βγάλει την αθλιότητά του ξεσπώντας στον πιο αδύνατο.

Οπως είχε πει ο Μπρεχτ, δεν είναι οι καρχαρίες που σε τρώνε σ΄αυτό το κόσμο, από τους κοριούς δεν μπορείς να γλυτώσεις....

Η πολιτεία, οι πολίτες, ο πολίτης Χ που βαράει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, ο πολίτης Χ που κοπανάει τα ζωντανά μέχρι θανάτου για πλάκα, ο πολίτης Χ που χτυπάει στη γωνία τον άστεγο, ο πολίτης Χ που ανοίγει το κεφάλι σ΄ενα μοναχικό μετανάστη στη γωνία, ο πολίτης Χ που χτυπάει στη πορεία τους συνανθρώπους του, αυτός ο πολίτης που τελικά βαράει ότι βρει μπροστά του εκτός από αυτό που θάπρεπε....
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://vasiliskos.blogspot.com
johnniebegood
Λοχαγός Μόρας
Λοχαγός Μόρας
johnniebegood


Αριθμός μηνυμάτων : 153
Ηλικία : 64
Τόπος : Γαία
Registration date : 21/02/2008

'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: 'Ενας μετανάστης στη δική μου γη   'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Icon_minitimeΤρι Μαρ 04, 2008 12:59 am

νιωθω μεταναστης οχι μονο στην Ελλαδα, αλλά και στον πλανητη...

ισως να μου λειπει καποιο σημαντικο γονιδιο και θεωρω ΑΝΑΝΔΡΟ το να χτυπησω καποιον ομαδικα, ή να τον κλωτσησω πεσμενο.

αυτη η γαμημενη η ΑΡΕΤΗ ομως, ηταν αντρικη πολεμικη ιδιοτητα και ξεχωριζε τους Ελληνες απο τους βαρβαρους.


φαινεται οτι ο Ξενιος Ζευς εφυγε μεταναστης απο αηδια...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://www.johnniebegood.gr
John Black
Πεντηκόνταρχος
Πεντηκόνταρχος
John Black


Αριθμός μηνυμάτων : 100
Ηλικία : 49
Registration date : 21/02/2008

'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: 'Ενας μετανάστης στη δική μου γη   'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Icon_minitimeΤρι Μαρ 04, 2008 9:12 am

Καλημέρα Vicky, ο λόγος σου με βοηθά να καταλάβω πολύ περισσότερα από αυτά που μπορώ ακόμα και να γράψω ο ίδιος. Σε ευχαριστώ γιαυτό

Καλημέρα Johnnie, όταν συμβαίνουν τέτοια γεγονότα στο τόπο μας νοιώθω ντροπή. Απίστευτη και βαθιά ντροπή. Σαν να έχω και γω ένα μερίδιο ευθύνης σε αυτή τη πράξη. Και αυτό με «τρώει». Έχω την εντύπωση ότι αργά αλλά σταθερά κάτι πολύ άσχημο αρχίζει να ζει στο τόπο μας. Και θα τον διαλύσει…
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://mementumvivere.blogspot.com/
vasiliskos
Σαμάνος
Σαμάνος
vasiliskos


Αριθμός μηνυμάτων : 146
Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ
Registration date : 22/02/2008

'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: 'Ενας μετανάστης στη δική μου γη   'Ενας μετανάστης στη δική μου γη Icon_minitimeΤετ Μαρ 05, 2008 8:47 pm

Κάτι κακό συμβαίνει όντως. Κι όχι τώρα . Από πολύ καιρό. Προσπαθεί να κουκουλωθεί ότι αξιόλογο υπάρχει, να εμφανίζεται και να θριαμβεύει μόνο το αισχρό, το σάπιο. Κι κάτοικοι ένα μείγμα μπερδεμένο που δεν ξέρει πια από που να αντλήσει ελπίδα...
Μια πατρίδα που ξέρει να υπερβάλει στο καλό και στο κακό.
Ο έλληνας αγαπάει φανατικά, μισεί φανατικά, κάνει πράξεις που μπορούν να γίνουν σύμβολα απόλυτου ηρωισμού ή σύμβολα απόλυτης προδοσίας.
Οι τρακόσιοι κι ο εφιάλτης που τους ακολουθεί, συνεχίζουν να περπατάνε αιώνες σε τουτο το τόπο πλάι πλάι.
Αυτή την εποχή, είναι καιρός θριάμβου για τους εφιάλτες.
Ελπίζω κάποια μέρα νάρθει ο καιρός της ανδρείας.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://vasiliskos.blogspot.com
 
'Ενας μετανάστης στη δική μου γη
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
'Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ :: Κοινωνία :: Ελλάδα-
Μετάβαση σε: